انتقاد بر همه انتقادات در برنامه ریزی است
اولا" که خدا رحمت کند غلامحسین مظلومی را . روحش شاد که 40 - 50 سال پیش بارها با گل زدن برای تیم ملی ما را شاد کرد .
و امٌا بعد ؛ یعنی ثانیا"
داشتم می گفتم که در فوتبال مقابل کره تقریبا" فقط دفاع می کردیم و برنامه نداشتیم . اصل بر چیست ؟
- برنامه
از کودکی به بچه مان طبق برنامه شیر می دهیم ، طبق برنامه میخوابانیم ، طبق برنامه واکسن می زنیم ؛ مدرسه که می رود طبق برنامه به آنجا می رود ، طبق برنامه درس می خواند ، طبق برنامه امتحان می دهد ؛ و امٌا بعدا" برنامه را رها می کند !!! . بزرگترین مسئله ما این است که برنامه ای برای برنامه آموزی و برنامه ریزی نداریم . کتاب اصول برنامه ریزی بنده را خوانده اید ؟ ( به این میگویند فرصت طلبی وبلاگنویس برای تبلیغ کتاب خود ! ) .
آنوقت از سایر مربیان تا منتقدین حرفه ای ! و معتاد به انتقاد تا گزارشگران رادیو و تلویزیون می گویند هماهنگی نداریم ؛ خیلی مهم است :
- هماهنگی
هرچه هم سازماندهی ما ، یعنی ارنج تیم ، خوب باشد بدون برنامه ریزی و هماهنگی حتی در دفاع هم خوب عمل نمی کنیم . امٌا اگر برنامه باشد ، ارنج خوب و به حد کافی جوان و دونده هم باشد ، هماهنگی هم باشد و به خصوص اراده ی بردن هم باشد می شود بردهائی شیرین یا لااقل ارائه فوتبالی تماشاگر پسند .
در کلٌ جامعه هم همینطور است ... کسی خلاف این را بگوید یا عقب مانده ی ذهنی است یا « متوهٌم » !
آقای متوهم را یادتان می آید ؟