فوتبال فقط یک بازی نیست، یک جامعه است ، یک دنیا است

فوتبال فقط یک بازی نیست، یک جامعه است ، یک دنیا است

اسم من علیرضا ست . ثقریبا" هفتادساله ام ( نه ! زیبا نیستم ! ) . حدود 19 سال دانشجو بوده ام . قریب 50 سال کار کرده ام . عاشق فوتبالم . اِشکالی داره ؟! . لهو و لعب ( بود ! دیگر نیست ! ) ؟ . فوتبال نه فقط یک ورزش ، بلکه یک تفریح سالم و بنابر این از هردو نظر « سازنده فیزیکی » انسان است ( اگر چه هرگز به همینجا ختم نمی شود ) به شرط آنکه خود انسان بازی کند . امٌا از نظر من هم که یک پژوهشگر اجتماعی هستم اشانتیونی گویا در بررسی جامعه ها است ؛ حتی از لحاظ مفاسد اقتصادی : فوتبالِ یک جامعه ، نما و نمونه ای از کلٌ آن جامعه است . ( گرفتید ؟ ) .

بازی دیروز فوتبال بین ایران و کره را دیدید ؟ . با اینکه از نظر امتیازات عمومی و به خصوص زمین ، آب و هوا ، وبه خصوص تمشاگران پر حرارت ایرانی که کره ای ها بهشان اشاره می کردند در آوانتاژ کامل بودیم با دفاع شروع کردیم !!! . قبل از مسابقه ، حریف را حسابی آگراندیسمان کرده بودیم ! که کره است ! و برای انتقام می آید ! و از غولی که خودمان از کره ساخته بودیم می ترسیدیم ؟! . به جای اینکه با اینهمه آوانتاژ از همان ثانیه اوٌل شروع کنیم به حمله و سعی به چندتا گل زدن ،  به دفاع برخاسته بودیم ! . این دیگر چه مرضی است که گریبان فوتبال ما را چسبیده است ؟! . 

اعتماد به دیگران نداریم . اعتماد به یکدیگر نداریم . اعتماد به نفس هم نداریم ؟! دچار نوعی خود کم بینی « خطرناک » اجتماعی ( در عین خود بزرگ بینی های فردی ... ) ...

آنقدر که به فکر باخت و مصیبت و گریه هستیم به فکر برد و به گریه انداختن رقیب یا طرف مقابل خود نیستیم ....

خوب ، الآن ساعت 24 شده است و من باید بروم قرصهایم را بخورم . فعلا" شب به خیر .